Pastele suche

Technika pastelu upowszechniła się w XVIII wieku, głównie przy malowaniu portretów, a popularność zyskała dzięki impresjonistom. Jednym z najpopularniejszych rodzjów pasteli są pastele suche. Uzyskuje się je z połączenia pigmentu i naturalnego spoiwa, takiego jak glinka. Suche pastele mają formę miękkiej i dość kruchej pałeczki lub kolorowego sztyftu. Swoją strukturą przypominają kolorową kredę: są kruche, łatwo rozprowadzają się na papierze i rozcierają. Tworzą miękką, łagodną kreskę. Jednocześnie łatwo się pylą i nie odznaczają się szczególną trwałością, dlatego prace wykonane suchymi pastelami należy zabezpieczyć fiksatywą. Za ich pomocą można uzyskać subtelne i delikatne efekty. Ich wyjątkową na tle innych materiałów cechą jest brak możliwości mieszania kolorów, dlatego pastele suche produkuje się w bardzo szerokich gamach barw. Posługiwanie się delikatnymi kolorami oraz kruchym narzędziem wymaga od artysty skupienia i pewnej wprawy.

Pastele suche możemy podzielić na:
 - pastele miękkie, odznaczające się małą ilością spoiwa, dzięki czemu są bardzo delikatne i kruche. Za ich pomocą można osiągnąć delikatne przejścia tonalne. Najczęściej występują w okrągłym przekroju;
- pastele twarde, zawierające większą ilość spoiwa. Są dość sztywne i mniej kruche - najczęściej kwadratowe w przekroju co ułatwia pokrywanie dużych powierzchni.